หากว่าคุณเป็นคนหนึ่งที่ทำความฝันของตัวเองได้สำเร็จแล้ว คุณจะเลือกดำเนินชีวิตต่อไปอย่างไร แต่สำหรับ ปอป้อ-ทรัพย์สิรี แต้รัตนชัย เริ่มต้นจากเด็กที่เล่นกีฬาเพื่อความสนุก ที่มีความฝันอยากเป็นนักกีฬาทีมชาติ แต่เมื่อวันหนึ่งทำมันได้สำเร็จแล้ว เธอได้เลือกที่จะมองหาความท้าทายใหม่ ๆ ตั้งเป้าหมายไปให้ไกลยิ่งกว่าเดิม​ ด้วยความเชื่อที่ว่า “ฝันให้ไกล มุ่งไปให้ไกลยิ่งกว่า”

ความฝันแรก – นักกีฬาทีมชาติ

“ปกติเป็นคนไม่ค่อยฝันเลย ซ้อมเสร็จก็เพลียนอนหลับสนิทตลอด” ปอป้อ-ทรัพย์สิรี แต้รัตนชัย กล่าวเปิดหัวแบบติดตลกเล็กน้อย

จุดเริ่มต้นการเป็นนักแบดมินตันสาวจากจังหวัดอุดรธานีเกิดขึ้นจากการเกิดและเติบโตในครอบครัวนักกีฬา พ่อและแม่ของเธอเป็นอดีตนักตบลูกขนไก่ประจำมหาวิทยาลัยด้วยกันทั้งคู่ DNA ความเป็นนักกีฬาจึงถูกส่งต่อผ่านทางสายเลือดมาถึง ปอป้อ

“ตั้งแต่เด็ก ๆ ก็ได้คลุกคลีอยู่กับแบดมินตันตลอด เพราะพ่อกับแม่ชอบเล่นค่ะ เป็นอดีตนักกีฬาทั้งคู่ จุดนี้ได้ทำให้ป้อได้ซึมซับจนเกิดเป็นความฝันอยากที่จะเป็นนักกีฬา”

การได้คลุกคลีอยู่กับกีฬาลูกขนไก่ในทุก ๆ วัน ทำให้เธอค้นพบเป้าหมายแรกในชีวิต นั่นก็คือการเป็นนักกีฬาทีมชาติไทย เธอใช้ความฝันเป็นแรงขับเคลื่อนชีวิตและเติบโตขึ้นอย่างมีความหมาย ด้วยแรงปรารถนาที่อยากจะออกไปไล่ล่าทำความฝันให้กลายเป็นความจริงในสักวัน

“ความฝันแรกที่อยากจะทำให้ได้เลยก็คือการเป็นนักกีฬาทีมชาติไทย มันกลายเป็นแรงขับเคลื่อนให้ปอป้ออยากจะก้าวไปต่อ เมื่อตั้งเป้าหมายไว้ชัดเจน เราก็จะรู้ว่าอะไรคือสิ่งที่เราต้องทำ ทำเพื่ออะไร อยากจะไปให้ไกลถึงไหน จากนั้นก็ลงมือทำให้เต็มที่”

ความมุ่งมั่นอย่างเต็มที่ ทุ่มเทให้กับการฝึกซ้อมอย่างหนักเป็นประจำในทุกวัน เดินสายแข่งเก็บเกี่ยวประสบการณ์ และไม่ว่าผลการแข่งขันจะออกแพ้หรือชนะ เธอมักจะเก็บเอาข้อบกพร่องของตัวเองกลับมาปรับปรุง แก้ไข เพื่อทำมันให้ดียิ่งขึ้น จนในที่สุดเธอก็พิชิตเป้าหมายแรกด้วยวัยเพียง 18 ปีเท่านั้น

ลงมือทำ + ไม่ยอมแพ้ = ก้าวข้าม

แม้ว่าจะไปถึงเป้าหมายในวัยเด็กได้อย่างรวดเร็ว แต่ ปอป้อ ก็ไม่เคยหลงระเริงไปกับความสำเร็จและชื่อเสียงที่ตามมา ในทางกลับกัน ความสำเร็จดังกล่าวได้ปลุกไฟในตัวให้ลุกขึ้น และเปิดใจมองหาความท้าทายใหม่ ๆ ในระดับที่สูงขึ้น เพื่อสร้างแรงจูงใจและผลักดันให้เธอคอยพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นในทุก ๆ วัน

“หลังติดทีมชาติ ป้อ มีความฝันและเป้าหมายที่ตั้งเอาไว้อีกหลายอย่าง ถึงตอนนี้ก็ทำสำเร็จไปหลายอย่างแล้ว แต่ก็ยังไม่หยุดที่จะพอแค่นี้ ยังมีความฝันที่อยากจะไปต่อ และมองหาความท้าทายให้ตัวเองเพิ่มขึ้น”

ปอป้อ เป็นนักกีฬาแบดมินตันเพียงไม่กี่คนในโลกลูกขนไก่ ที่ประสบความสำเร็จในการเล่นอาชีพมาแล้วทุกประเภท ไม่ว่าจะประเภทหญิงเดี่ยว หญิงคู่ หรือคู่ผสม เธอกวาดเหรียญรางวัลมาประดับตู้ที่บ้านได้ครบทุกประเภทแล้ว​ องค์ประกอบสำคัญที่ทำให้เธอคว้าแชมป์ได้เป็นประจำ ก็คือการลงมือทำซ้ำ ๆ เดิม ๆ อย่างไม่ย่อท้อ ถึงแม้ว่ามันจะมีอุปสรรคเข้ามาขวางทางเดินอยู่บ้าง แต่ถ้าคุณไม่ยอมแพ้ทุกคนก็สามารถทำให้สำเร็จได้

“ป้อคิดว่าทุกคนสามารถทำความฝันตัวเองให้เป็นจริงได้ ถ้าเรารู้ว่าเราชอบอะไร เราก็มุ่งมั่นทุ่มเททำมันอย่างตั้งใจ ทำให้มันเต็มที่ เพราะความฝันแค่ลงมือทำและมีความสุขไปกับมัน ก็ทำสำเร็จได้”

“แน่นอนว่าทุกการแข่งขันย่อมมีอุปสรรคขวางทางอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นเราต้องมีจิตใจที่เข้มแข็งด้วย ​ทุกคนอยากประสบความสำเร็จอยู่แล้ว ไม่ว่าใครก็อยากชนะ แต่การเล่นกีฬามันต้องใช้ความอดทน อาจจะมีอุปสรรค​หรืออาจจะท้อแท้บ้าง เวลาเราแพ้ ไม่อยากให้ทุกคิดว่าทำไมถึงยังทำไม่สำเร็จหรือทำไมถึงแพ้อีกแล้ว แต่ป้ออยากให้ทุกคนพยายามคิดหาหนทางใหม่  ๆ เพื่อจะชนะให้ได้ หรือกลับมาฝึกซ้อมให้เต็มที่มากขึ้น พยายามพัฒนาตัวให้ดีขึ้นในทุก ๆ วัน”

ปลุกความมุ่งมั่น ด้วยฝันที่ใหญ่กว่าฝัน

“อย่างที่บอกป้อไม่ได้พอแค่นี้ยังมีเป้าหมายอื่นที่ยังท้าทายรออยู่ และอยากจะทำให้มันสำเร็จให้ได้”

แม้จะประสบความสำเร็จด้วยการคว้าแชมป์​มาแล้วมากกว่า 20 รายการ รวมถึงการครองตำแหน่งแชมป์โลกและมือ 1 ของโลกมาแล้ว แต่เธอก็ยังคงไม่หมดความท้าทายในการเป็นนักกีฬา เป้าหมายของเธอในตอนนี้คือการคว้าเหรียญทองเอเชียนเกมส์ 2022 ซึ่งจะแข่งขันกันที่เมืองหางโจว ประเทศจีน ระหว่างวันที่ 23 กันยายน ถึงวันที่ 8 ตุลาคมนี้ รวมไปถึงเหรียญโอลิมปิกเกมส์ ในปี 2024 ด้วยเช่นกัน

“ป้ออยากจะคว้าเหรียญโอลิมปิกมากฝากคนไทยให้ได้ เพราะว่าป้อเคยได้แชมป์โลกมาแล้ว ได้เป็นมือ 1 ของโลกแล้ว ก็ยังเหลือโอลิมปิกที่ต้องคว้าให้ได้สักเหรียญ”

“ส่วนอีกเป้าหมายก็คือการคว้าเหรียญรางวัลในเอเชียนเกมส์ ครั้งนี้ป้อก็ตั้งใจมาก อยากทำให้ได้อีกเช่นกัน อยากจะคว้าเหรียญใดเหรียญหนึ่งมากฝากคนไทย ป้อเองก็ยังมุ่งมั่นอย่างเต็มที่และมีเป้าหมายที่ชัดเจนสำหรับเอเชียนเกมส์อยู่แล้ว”

ไม่ว่าการเดินทางไปแข่งเอเชียนเกมส์ครั้งนี้ของเธอจะลงเอยแบบไหน แต่ยังคงเชื่อว่าความมุ่งมั่นที่อยากจะพิชิตความฝันอันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้ ยังคงอัดแน่นเกินร้อยเหมือนวันแรกที่เธอค้นพบเป้าหมายของการเล่นกีฬา